Leef jij je verlangen op je werk? Kompassie, een werkvorm

Nieuw jaar?

Nieuwjaar…..het is natuurlijk allemaal maar bedacht door mensen, de jaartelling. Maar toch…..ik ruim ‘mijn kast vaak op’ in de kerstvakantie. Dat wil zeggen: ik blik even terug (wat hangt er allemaal in de kast?) En kijk vooruit (wat mis ik in mijn kast?)

Lichaamssignalen

Ons lichaam is de perfecte graadmeter voor de ‘staat waarin de kast verkeerd’ zal ik maar zeggen. Onze hersenen, en wat daarin plaatsvindt aan beleving heeft invloed op onze organen en ons zenuwstelsel. Ik rolde moe de kerstvakantie in. Ik had mijn kast te vol gestopt, het puilde er nog net niet uit. Ik ben eerst even voor mijn kast gaan zitten. Met het boek Magisch brein, magisch hart van James Doty (Bruna Uitgevers, 2016). Het boek hielp me hoe te werk te gaan om mijn kast op te ruimen. Een flinke slag dieper gaat ‘Ik zie je – Relatie in beweging’ van Omkar Dingjan en Divyam Kranenburg (Aumm, 2015) als je de relatie tussen jou en de ander écht wilt begrijpen. En veel van onze ‘goed gevulde kasten’ zitten nou eenmaal op relatieniveau: de relatie die je met jezelf hebt of met de ander. Vaak beiden.

Schoonmaak

Dus. De bezem erdoor. Gatverdarrie, kwam oude dingen tegen. Moeilijk om weg te doen. Afscheid nemen van wat dan ook is toch lastig, ook al ben je het ergens liever kwijt dan rijk. Maar het voelt zo vertrouwd. Ook al weet je dat ‘het je niet meer past’. Dus: wat is oud? Wat kan weg? Wat hangt daar maar te hangen? Waarvoor wil ik ruimte creëren? Het kost bloed, zweet en tranen. Nou ja, dat klinkt wat dramatisch. Maar je kast opruimen tussen 09.00 en 17.00 is mij nog nooit gelukt;-)

Helderheid

Wat het me heeft opgeleverd is helderheid. Vooral als het gaat om wat ik écht verlang en wat de wegwijzers zijn langs de weg op weg naar mijn verlangen. Of liever: als ik mijn verlangen leef. Want dat is geen doel ver weg, maar mijn alledaagse ‘way of life’. En mijn wegwijzers houden me op mijn padje. En die wegwijzers zijn zakelijk en privé identiek. Ik kan mezelf namelijk moeilijk in tweeën delen, en geloof ook niet in die tweedeling. Ik ben één en doe één. Ik heb op mijn werk niet opeens hele andere principes als thuis. En ja, ik merk dat werk dé verleiding in zich heeft om van mijn padje af te gaan. Andere drijfveren nemen het stuur over en passeren mijn eigen snelheidswaarschuwingen….. heel interessant eigenlijk.

De Winkel van Sinkel

Ga jij ook weer terug naar de Winkel van Sinkel? Naar de vergaderingen, projecten, overleggen, teamoverleggen die geen team-overleggen-zijn? Of zie je uit naar de samenwerking? De geweldig goed lopende meetings, met ruimte voor verschillen en verbinding? Wouw! Heb je mazzel…..In de Winkel van Sinkel is álles te koop. Hoeden en petten, jassen en…..alles! Dit zei mijn vader vroeg tegen me als kind, als grapje. Voordat je het weet hangt je kast weer vol. Met uitverkoopjes en aanbiedingen die je hebben verleid. Pas op! Je kast raakt weer verstopt!

De vraag is: wat wil jij écht? Vanuit je hart. En welke principes houden jou op jouw weg? Die principes zijn eigenlijk de spelregels van het samenspel. Wat doe je niet en doe je wel? Het vraagt om leiderschap en LEF. Om er trouw aan te blijven. Om ze te onderzoeken bij jezelf en anderen. In een plaatje ziet er zo uit:

Wat is jouw kompassie? Welke waarden zijn jouw richtingwijzers?

 

Praktijkvoorbeeld.
In 2016 heb ik een dag begeleid bij het RIBW in Nijmegen met ruim 100 mensen . In subgroepen van vijf mensen hebben de deelnemers eerst het eigen individuele verlangen in kaart gebracht. Om van daaruit te komen naar de formulering van een gemeenschappelijk verlangen. In een aantal stappen heb ik dit begeleid. Vervolgens vulde een ieder zijn eigen kompassie in: vanuit welke waarden wil je werken? In de subgroep heeft men de individuele kompassies gedeeld. En is men gekomen tot een set aan gedeelde waarden als leidraad voor de samenwerking. En heeft men vervolgens de team-kompassie ingevuld.

Hoe vertaal je het teamverlangen met je waarden naar concrete acties?

 

Teamsport – wij-gevoel

Heb je wel eens een voetbalteam op niveau zien spelen? Of onze volleybaldames die zich naar de wereldklasse smashen? Samenspel. Elkaar gunnen. Overspelen. Vanuit: juist…..hele duidelijke gemeenschappelijke principes en kernwaarden. Als jij scoort, scoor ik. Er is een wij-gevoel. Dat voel en zie je. Het klopt. Maar op het werk: hóp! We shoppen wat raak in de Winkel van Sinkel. We duiken er weer in. Logisch toch dat er gedoe komt? Houdt het schoon! Speel helder spel. Expliciteer niet alleen wat maar ook hoe je wilt ‘samen-spelen’. En….bewaak het wij-gevoel. Compassie zonder wij-gevoel bestaat niet. Dat is de onderstroom, die moet kloppen.

Dus…ben jij er klaar voor?

Heb jij helder wat je hartsverlangen is? Hoe je op koers blijft? Vanuit Hartelijk Gefaciliteerd wensen we jou een heel mooi, helder jaar toe. Met dialogen die écht ergens over gaan. Die de kast niet vullen maar schoon houden. Want die metafoor geldt op individueel, team- én organisatieniveau. Wat je vanuit je hart doet, klopt altijd. Waarvoor klopt jouw hart? En heb je de juiste heartbeat te pakken met je projectteam of groep met wie je samenwerkt? Het blijft mensenwerk. We zijn geen machines. Het blijft wij-werk.

We wensen je kloppende gesprekken toe. Met daarin het LEF om aan de bel te trekken als het niet klopt. Onderzoek dan. Voorkom bedrijfsarts of therapeut. Reflecteer. Dat vraagt om faciliterend leiderschap.

Een goede reis gewenst in 2017 met een heldere bewegwijzering! Hulp nodig als team of groep? Hartelijk Gefaciliteerd faciliteert of traint je hierbij van harte. Op weg naar de bedoeling. Jouw bedoeling.

Een hartelijk 2017 gewenst!

 

 

 

 

 

Speak Your Mind

*